Do piekieł zabierz mnie

Ból ze strachem
Pomieszany,
Prowadzi mnie
W twoje ramiona.
Wiem, odwrotu
Już nie ma.
Ty jedynie
Wytchenieniem.
Jeszcze wczoraj
serca jego bicie.
Dziś cisza kąty
Zasnuwa.
Więc zabierz mnie.
Charona sługi twego
Łodzią,
Do piekieł świata.
Gdzie światło nie sięga,
Gdzie ciszę
Tylko krzyki okrutników
przerywają.
Zabierz mnie tam.
Bo żyć we krwi
Nie mogę.
Z kamieniem,
Bez serca nie potrafię.
I z tym,
Co uczyniłam.
Jego krzyk:
Kochaj albo zabij!
Gdy kochać już
Nie potrafiłam.

autor

Isema

Napisany: 2005-12-19 Dodano: 2005-12-19 20:22:42

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie