DO PIONU STARUSZKU
Znów biegasz w mojej głowie
(Poirytowany)
Kopiesz budzik
Jakbyś za „coś” czas winił-
nie ludzi
Z głową trzeba –to tylko upadek
„Cykliczny”
Źle leczony przejdzie
W stan przewlekły - krytyczny
Zasmarkany(płakałeś?) rozdrapujesz rany
Dla wspólnej korzyści
(Załóż lateksowe rękawiczki)
Pozwól im się zabliźnić
Po co (jak ofiara) krzyczysz
Kręcisz i bluźnisz
W morzu papierowych słów
Głębokich nie utopisz-niepotrzebnie się
trudzisz
Nie ma "boli"-nie przystoi
Do pionu !
Na fali wciąż ci piękni silni i młodzi
A nam czas (z wiekiem) szkodzi
Komentarze (9)
Do szkodzenia... to wiekowi jest daleko, chyba, ze...
to od trumny wieko. :-)))
Dobry wiersz. Na Tak.
No i zostałem postawiony do pionu. Chociaz staruszkiem
się nie czuję. Pozdrawiam.
Z czasem będziemy widzieli jak to jest z tym
pionem,ale myślę że nie wszystkich będzie tyczył-może
wygiąć w drugą stronę! Najważniejsze jednak utrzymać
kondycję fizyczną i psychiczną w dobrej formie co jest
wyraźnym tematem przekazu w tym wierszu..powodzenia
DO PIONU STARUSZKU -DZięki za dedykację.:))Dobre mysli
tu płyną POZ+
Dojrzaly, bialy wiersz o zmaganiu sie ze samym soba
pod wplywem czasu ,ktory ma na nas destrukcyjny wplyw.
W utwor jest wpisany ,rowniez egotyzm. Calosc tworzy
klasyczny monolog myslowy o automobilizujacej intencji
podmiotu lirycznego.
Extra. Naprawdę stawia do pionu.
Nieraz należy przejść do pionu,poskromić ducha i
ciało.
ciekawa interpretacja życia
W morzu papierowych słów - podoba mi się
Podoba mi się ten wiersz, rozdrapuje, rozchwiewa swoją
formą nieregularną jeszcze bardziej podkresla
emocjonaly niepokój ducha a wszystko po to aby
postawić się do pionu.