do poety
papier musi drżeć przed tobą
jedna iskra budzi płomień
jakże ja zazdroszczę kartce
nawet jeśli popiół wspomnę
już zgaduję czemu blada
oprzeć tobie się nie sposób
dobry losie bądź raz łaskaw
na kajecik mnie upozuj
autor
Alicja
Dodano: 2008-01-07 00:02:28
Ten wiersz przeczytano 751 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
hmm.. jedna iskra i powstaje wiersz ,który elektryzuje
,zachwyca,intryguje ...a potem zapełnia się cały
kajet...
Wymownie, wymownie i jakoś tak zgrabnie i gustownie a
i trafnie potwornie. Brawo;-))
Śliczny, delikatny wiersz, pełen skromności.
Pozdrawiam cieplutko.
czy to kartka czy kajecik jesli tylko piszacego
znajdzie wena nie bedzie wybieral i zapisze to co
bedzie pod reka nawet pojedyncza kartke...dobry wiersz
Poeci nie tylko do kajetów pałają ;) Zwykle najpierw
potrzebują Muzy
Gratuluje wiersz bardzo dobry! BRAWO!