do poezji
tys jest zrodlany potok w ktorym wody
nici
jedliny zapach nad brzegami oczka stawu
takze podmuch jesieni ktorym wiatr sie
sprzykrzyl
i kto tu posiadl twych urokow chaszcze
prawie ...?
zapalasz znicze sprawom ktorym nie skonal
czas
rozpalasz skamieniale dusze ognia
blaskiem
scielisz sie najwygodniej jak wielobarwny
las
tak samo wciaz czytelna o zmroku czy
brzaskiem
poezjo - rozmarzlino ziemi wszystkich
wiekow
wedrowcze niepokorny zza stu lasow i
morz
dzianino najczystsza wsrod piekniejszych
atlasow
zywiczniejsza posrod wszystkich
najpiekniejszych roz
dzien bez ciebie bylby jak bez wladzy
sniadania
rym bez ciebie oznaka bylby niewyspania
autor
Agnieszka Zegadlo
Dodano: 2013-12-03 11:18:08
Ten wiersz przeczytano 1998 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
mój ulubiony wiersz o poezji to słynne strofy
Broniewskiego/ty przychodzisz jak noc majowa, cicha
noc, noc uspiona w jaśminach
uskrzydlony wiersz, pozdrawiam
kocham potoki górskie i las co w lecie chłodzi...i
czas kiedy poezja się rodzi...
Agnieszko - 3 wers od dołu - żywiczniejsza od róż?????
Nie widziałam żywicy na różach. Troszkę nie bardzo.
rozmarzona oda do poezji - kłaniam się ciepło :)
ładnie i ciekawe spojrzenie coś w tym jest myśli spać
nie dają
pozdrawiam serdecznie ;-) ....
inspirujesz...
https://mail.google.com/mail/u/0/?tab=wm#sent/142ca1aa
0dfbb27d?projector=1
http://www.youtube.com/watch?v=ZZYgDOpnfUM
Emilian i za to się napijmy:):):)
E tam...Żeby prawdziwie, przekonująco pisać o poezji
trzeba być po prostu stukniętym:)
Żeby prawdziwie, przekonująco pisać o poezji - trzeba
ją znać, być nią nasiąkniętym od stóp, do głów, żyć
nią, oddychać każdego dnia.
Myśleć poezją!
Jeśli tego nie ma - to wychodzą suche opisy,
pseudo-romantyczne, lub nowopoetycka odtwórczość.
"nici wody", zaszyjmy "władzę śniadania", ech...
Fakt: najpiękniejsze są te fragmenty, przy których
poryczała się JózefaP. Co wyzwoliło u Kazapa jakieś
kolejne (?) myśli.
Twój sonet dla poezji wyzwala kolejne myśli -
pozdrawiam