do pracy
praco! -
moja kochana
nie chce cię zostawiać,
ale wiem , że muszę
wiem też ,
że bez ciebie
nic już nie będzie takie samo
i w nadmiarze codzienności się uduszę
może jeszcze kiedyś
spotkamy się -
niczym spóźnieni kochankowie
wtedy znów powrócą
szczęście , zdrowie
Warszawa,6.12.2011
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2011-12-06 11:39:29
Ten wiersz przeczytano 1775 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Znakomity wiersz, może być nieoficjalnym hymnem
bezrobotnych
W pracy człowiek się realizuje, jest niezbędna.