Do przodu
Cofnąć do tyłu się nie mogę,
To jest życiowym zaprzeczeniem.
Do przodu już wybrałem drogę,
Postanowienia, więc nie zmienię.
Dlaczego mam odrzucić wiarę,
Nawet, jeżeli to złudzenie.
Od zawsze była ludzi darem,
A dar nadziei chętnie cenię.
Zatrzymać także się nie mogę,
To może znaczyć zaniechanie.
Do przodu już wybrałem drogę,
I niech też tak już pozostanie.
Dlaczego mam odrzucić wiarę,
Nawet, jeżeli to złudzenie.
Od zawsze była ludzi darem,
A dar nadziei chętnie cenię.
Do przodu rwać się jest bezduszne,
Nie wolno męczyć bólem ciało.
Może życzenia są i słuszne,
Lecz wcześniej coś im brakowało.
Dlaczego mam odrzucić wiarę,
Nawet, jeżeli to złudzenie.
Od zawsze była ludzi darem,
A dar nadziei chętnie cenię.
Dlaczego mam odrzucić wiarę,
Nawet jeżeli, to złudzenie.
Grand
Komentarze (8)
No tak lepiej mieć a nie odrzucać.
Optymistycznie i z wiarą przez życie trzeba iść...
pozdrawiam :)
Wiersz jak to u Ciebie z sensem
Wiara to ukojenie dla niektóych, dla dewotek miejsce
sporów, a dla tych wysoko na stołkach tylko modą
przynoszącą miejsce w rządzącej w tym czasie "kaście"
Wiara to nasza duchowa rzeczywistość, dlaczego miałbyś
się jej wyrzekać. To skarb.
Prawda w nas trwa...a reszta to domysły...a
wiara...serce i umysł podpowuada co w tym kierunku
czynić...
pozdrawiam serdecznie
Nie odrzucaj idź do przodu
choć by nie wiem co się działo
zdążaj sercem tam do grodu
bo niewiele już zostało
idź odważnie dumnym krokiem
patrz gdzie tylko wzrok dosięga
nie kryj myśli gdzieś za mrokiem
patrz gdzie życia twego księga
Pozdrawiam
Wiersz badzo przypadł mi do gustu - z jego pełnym
wiary i osobistego optymizmu powtórzeniem dotyczącym
wiary. To b. osobiste, ale mocne przeslanie w którym
zawier się wręczzdziwienie dla dzisiejszego swiata, w
ktorym wielu - przez niezrozumienie chyba - pochopnie
i łatwo rożstaje się z wiarą - jako rzekomo wartością
nienaukową.
Pozdrawiam sedecznie:)