Do przyjaciela!
...dziękuję Dawidku...
Ty wysłuchać zawsze umiesz,
Ty pocieszysz, Ty zrozumiesz,
Ty przytulisz, ucałujesz,
Ty przygarniesz, przenocujesz...
Tyś najbliższą mi osobą,
Tyś w mym życiu jest osłodą,
Tyś mi jeden szczęście dał,
Tyś w mych smutkach przy mnie trwał...
Tobie tylko zaufałam,
Tylko Tobie się zwierzałam...
Z Tobą wolny czas spędzałam,
Z Tobą śmiałam się, płakałam...
Tylko Ty mnie rozumiałeś,
Tylko Ty mnie tak słuchałeś...
Kiedy byłam przygnębiona,
Przez mą miłość tak zraniona,
Nie odszedłeś... przy mnie byłeś...
Ze mną smutki me dzieliłeś...
Dzięki Tobie zapomniałam,
Dzięki Tobie znów się śmiałam...
Teraz chcę Ci podziękować,
Za Twe dobro - ucałować.
Chcę uściskać Cię z sił całych,
Chcę by wszyscy Cię kochali...
Tak, jak kocham Ciebie ja,
Boś przyjaciel na 102!
...część tego wiersza to jedynie fikcja literacka, ale i tak dziękuję Ci za Twoją wyrozumiałość i dobre rady, które podnosiły mnie na duchu... Jesteś moim prawdziwym PRZYJACIELEM. Bo nie wiem czy wszyscy, ale ja wierzę w przyjaźń między chłopakiem a dziewczyną.
doloress
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.