Do przyjaciolki...

I kiedy miala bedziesz juz dosc
Dotad niezauwazalne a wrecz budzace zlosc
Stac sie lub ujawnic mozliwym bedzie
To iz darem gromniastym cnotliwosc byc moze wszedzie
Przeciez szukajac wytrwalosci i czystosci cech
Jakims instynktem wiedzac ze wyborem zlym byl ten
Ale natury ludzkiej bledem na nich uczenie sie jest jak zly sen
Nie siebie obwiniac winnismy jakoz nazwac nie wolno pech
Czekaniem lub bezskutecznym szukaniem zatroskana
Zaczerpnij slodkosci wokol gdyz kiedys bedziesz zakochana
Dniem od poranku pocieszac zmysly
I wyobrazni oczami swiat tworzyc aby marzenia nie prysly...

autor

sabinka1208

Napisany: 2006-05-09 Dodano: 2006-05-09 17:18:21

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie