Do widzenia babuniu
Wiersz jest dedykowany dla babuni która odeszła od nas 8 stycznia.
Zwykła staruszka, babunia kochana,
Jeszcze niedawno budziła się z rana,
Serduszko wszystkim się przejmowało,
Ale w jej piersi bić już przestało.
Odeszły troski, zniknęły smutki,
Chociaż jej żywot nie był zbyt krótki,
Bo osiemdziesiąt latek przeżyła,
Nasza Juleczka kochana, miła.
Teraz jej domem ciemna mogiła
Bo naszą babcię ziemia przykryła,
Pan Bóg ją wezwał, zabrał do siebie,
Wierzę, że babcia dziś już jest w
niebie.
Do widzenia babciu!
Komentarze (7)
Dziękuję "muminku" za to co opisałaś w wierszu. Jesteś
kochana.Bardzo przeżyłam to co opisałaś, a ty wiesz
dlaczego. Nie potrafiłabym tak pięknie tego ująć.
To miłe poświęcić wiersz ukochanej osobie, ukochanej
babci. Na pewno się cieszy w niebie!
miłość... :) zgodzę się z poprzednikami - wiersz
wspaniały, bo pisany od serca... a Babcia na pewno
hula ze świętymi i opiekuje się tak wspaniałą rodziną
:)
Nie można ubolewać tak bardzo.Twoja babcia dożyła
sędziwego wieku i to powinno nam już wystarczyć.Dwie
panie to życie i śmierć.One niepodzielnie kroczą
razem,zawsze - wciąż! Moje kondolencje.Babcia się
zapewne cieszy z takiej wnusi.
Ta treść uysprawiedliwia wsystko; zawsze będzie boleć
odejście bliskich; taki truizm a zawsze będzie świeżą
sprawą odbieraną na nowo i na nowo...
Z tego jak opisujesz ją,to mogę Ci zapewnić,że jest w
niebie:).Wiersz piękny,bo miłością pisany:)
Niby smierć jest wpisana w nasze zycie ale dlaczego to
tak bardzo zawsze boli??