Do wypranych
Krzyczymy i walczymy.
Ciskając słownymi kulami
W tłum,
Celując mentalnymi kamieniami
W tłum,
Podrzucając pełne oszczerstwa bomby
W tłum.
Wyrzekając się człowieczeństwa,
Pozbawiając się serca,
Oto my- wyprani z emocji,
Bez sumienia- ruszamy
W tłum,
Strzelając pociskami nienawiści
W tłum.
Zaślepieni egoizmem nie widzimy, że
właśnie
Przed tłum
Wyszedł mały chłopczyk z białą flagą.
autor
Anisia15
Dodano: 2011-02-20 16:51:09
Ten wiersz przeczytano 690 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
niezły ...i ten mały chłopiec...słodki ...pozdrawiam
ciepło
Ten jednosylabowy "tłum" powtórzony wielokrotnie
nakręca nastrój wiersza. Dobry.
bo ja wiem, czy tak chętnie na co dzień strzelamy w
tłum? Raczej zatapiamy chętnie całe załogi konkretnych
okrętów, na pokładzie których znajdzie się chociaż
jedna menda. Ja w każdym razie jakoś nie utożsamiam
się z bohaterem zbiorowym wiersza. Ale muszę przyznać,
że to są bardzo dobrze napisane słowa. Ktoś z
adekwatną plamą na duszy mógłby poczuć odpowiedni ból
na sumieniu, o ile w nie jeszcze wierzy. I w zasadzie
o to autorce chodziło. I cel zrealizowała, z
polotem.Głosik na wiersz się należy.