Dobrze, że jesteś...
Spoglądam w chmury
Zimny wiatr wplata się w me włosy
Czuje się jak to słońce
Które nie może się przebić
W ramionach żalu ...
Spoglądam w mrok
Czerń jego przeszywa mnie
Czuję się jak cień
Nie spojrzysz w oczy me
Smutku małe przewinienie...
Spoglądam za siebie
Przeszłość jak ręka na ramieniu
Wiem...nie cofnę czasu
I czuję w sobie strach
Dreszcz chłodu musnął...
Stoję i patrzę już zmrożona
Już tracę nadziei ostatni smak
Czuję się ...jakby zabrano mi
Ostatnią szansę na ruch
W potrzasku myśli tracę oddech...
Rozglądam się ... kochanie pomóż mi
Zabierz mnie stąd
Ty przywróć mi wiarę w ludzkość
Ty jedyny dajesz siły życia
Promyk nadziei podaruj....
Napisany: 13.12.2007
Autor: Anna M.A.
Komentarze (3)
Głębokie przemyślenia ubrane w piękny wiersz .
a mnie się bardzo podoba:)
Świetna treść - a gdyby tak wyrzucić kilka zaimków?