Dobrze że jesteś!
Mojej, żyjącej na szczęście, 95- letniej Babuni oraz Tym Babciom, które gotują już w niebiańskiej kuchni...
Gdy wspominam dawne lata,
widzę ciebie Babciu miła.
Jak od świtu samego się krzątasz,
a zasypiasz ostatnia, gdy po wszystkich
posprzątasz.
Zapach siana, wiatru, rzeczki...
Niezapomniany smak mleka, z masłem swojskim
swieże bułeczki.
Owoce prosto z sadu, chrupiące z ogrodu
jarzyny,
poranne pianie koguta i wieczorne dojenie
Maliny.
Czas na Twej twarzy wymalował
cierpienie,
wojny, która zabrała Ci męża,
ojca synom, ból i zniewolenie.
A dziś w Twoich oczach w kolorze
czekolady,
mieści się całe życie trudów i radości
małych.
Z tymi wspomnieniami, jak z tarczą przez
życie idę,
A Twoja spisana księga życia,
wyznacza drogę i daje mi siłę!
Dziś Święto Babci-nie zapomnij!
Komentarze (9)
każdy z nas ma jedną albo dwie babcie wspomnienie o
nich jest miłym zdarzeniem znamy ich ponadludzkie
wysiłki doświadczenia nie tylko w rodzinie ale też w
losach kraju ja miałam dwie jedną kochałam bardzo
wiersz podoba mi się
Tylko wypada życzyć co najmniej ,,STU"lat Twojej
babuni- mam nadzieje że doczeka tej daty - życie na
wsi jest doskonałym miejscem na długowieczność.Wiersz
oczywiście przedniej marki,a sam też rodzony na
wsi-nic dla mnie tu obce..Pozdrowienia...
i... ładnie.. ze wspomnieniem babcinego życia w tle...
z jej czekoladowymi oczami w roli głównej wiersz
bardzo przyjemny i pełen uczucia...
przepiekny wiersz dla Babuni :)
Moje Babcie już w niebiańskiej kuchni. Miały w sobie
tyle prostoty i pokory, tyle radości mimo cierpień.
Kim bylibyśmy bez nich. Dzięki, że w zawsze trafny
sposób czytasz świat, a to czytanie przelewasz "na
papier", bym mógł popatrzeć Twoimi oczami.
Jakże Babcia Twoja dziś szczęśliwa...
Mając wnuki, co Ją tak wspominają...
W wierszu Ją dobrocią chwytasz...
I miłością, tak często już zapomnianą
Ucałuję dłoń spracowaną Twej babci, bo rozumiem o czym
piszesz. Babcie raczej są nieznośne na starość ale
Twoja zasłużyła na szacunek. Ja tez mieszkałam na wsi
więc dobrze zmą to znojne życie
wnuczęta bardziej sie kocha, może dlatego, że teraz
mamy więcej cierpliwości
Ślicznie i uczuciowo. Dobre osoby zawsze sie miło
wspomina. Różne bywają babcie ,bo różni są ludzie.
Twoja była dobra, więc to wyraziłaś. Mojej już nie ma
, ale ja jestem babcią może też mnie wnuczki zobaczą w
dobrym świetle jak dorosną .