DOJRZEWAMY
Przestajemy być dziećmi
Wyrastamy z marzeń jak dziecinnych
ubranek
Nie ciekawią nas już lalki misie i konik na
biegunach
Nie wzrusza nas historia sierotki Marysi
Nie wierzymy w świętego Mikołaja
Wyrastamy z tajemnic które przerażają i
wzruszają
Wyrastamy aby dorosnąć do nowych doznań
Wyrastamy z dziecinnej naiwności
A potem z łezką w oku wspominamy
Najpiękniejszy czas kiedy to jeszcze nie
dorośliśmy
Wierzyliśmy w to w co teraz trudno
uwierzyć
Marzenia nam zmalały a dusze skurczyły się
smutno
Odkryliśmy nagle prawdę która zasmuca i
boli
Dorastamy i dojrzewamy
Aż wreszcie spadamy jak dojrzała gruszka
autor
Lolcio
Dodano: 2009-10-23 18:56:54
Ten wiersz przeczytano 1002 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Fajny wiersz o życiu... choć smutek z niego
przebija...
cała prawda o naszym życiu, +
spadamy jako dojrzały owoc, ale do końca powinniśmy
mieć marzenia.
Myślę, że trochę za dużo jest powtórzeń
słowa'wyrastamy', ale za to myśl zawarta w wierszu
spodobała mi się.
Nie dyskutuję z autorem, a z przesłaniem wiersza (tak
je w każdym razie odebrałem) - życie w niewiedzy
przysparza szczęścia (iluzjami), prawda -
rzeczywistość zasmuca. Moim zdaniem zasmuca wtedy, gdy
nie wyzbędziemy się iluzji do końca, gdy zaklinamy
życie, zamiast zrozumieć "świat jest dokładnie taki
jaki być powinien". Może życie ma taki cel jaki sami
mu nadamy? Kto wie :). Pozdrawiam
Cała prawda o Nas wszystkich .........ode mnie
dostajesz wielkiego... +......... :)
dopiero tutaj zostawiam kometarz...masz swoj wlasny
styl,w ktorym widac talent i bystrosc... podobaja mi
sie twoje puenty...na koncu zawsze z wyczuciem i
madrze:)
Niezłe te Twoje wiersze. Coś w nich jest.
no tak, co słowo to racja ;) świetny +
Lolcio:( sama prawda ....tak patrzę na syna i mu
zazdroszczę, młodość nie rozumie ile za jakiś czas
straci...
dobra puenta +
pozdrawiam
Tak to prawda dojrzewamy do wszystkiego co oczekuje na
nas w zyciu...a by potem zmagac sie z kolejnymi
okresami naszego dojrzewania....
Do prawdy to chyba dochodzimy cale zycie., a zabawki,
misie, lalki nie powinnismy zamykac w dzieciecych
pokojach. Moj mis jest ciagle ze mna!
Pozdrawiam.´Piekny wiersz
jak świat światem przemijanie niestety ale dobrze że
są wspomnienia+