DOJRZEWANIE

Gdy jesteś małym człowieczkiem
Istnieją tylko rodzice
Jesteś kochanym Ich dzieckiem
Po brzegi wypełniasz Ich życie

Kiedy chorujesz, gdyś głodny
Jak coś boli, gdy zimno
I gdyś nadzwyczaj pogodny
Wciąż do rodziny Ci pilno

Czas leci a Ty dojrzewasz
Dziś masz już naście lat
Narzekasz i ubolewasz
Chcesz zmieniać świat

Rodzice Cię denerwują
Drażnią Cię Ich słowa
W szkole wciąż życie trują
Od zakazów pęka głowa

Mijają kolejne lata
Zmieniają się poglądy
Już nie chcesz zmieniać świata
Dziś ducha chcesz pogody

Pragniesz godnego bytu
Ogniska rodzinnego
Dosięgnąć szczęścia szczytu
Partnera wspaniałego

Gdy znajdziesz swą połowę
Mocniej zabije serce
Może odebrać mowę
i zadrżeć mogą ręce

Uczucie to dziwne takie
I piękne nadzwyczaj zarazem
Bez niego życie nijakie
Więc odtąd na zawsze razem

We dwoje wszystkie problemy
Znikają z oka mgnieniem
Ogień wskrzesić możemy
Trąc o kamień kamieniem

Rodzinę stworzymy szczęśliwą
A po plecach przejdą dreszcze
Gdy kolejne latka miną
I dojrzeją dzieci wreszcie

autor

kitka

Dodano: 2005-06-20 21:33:01

Ten wiersz przeczytano 1543 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie