Dojrzewanie

Karo

Dojrzałem w zaciśniętej dłoni
Szparę w skórze schronił się tam lęk
Wpleciony w furii chłodny wdzięk

Dojrzałem
Wyliczankę wśród znajomych
A wśród nich delikatny powiew mgły
Wplecione oczy w mit o Bogu
Który spojrzał w dół

Dojrzałem

Już nie kradnę snów
Zredagowanych starych słów
Z witryn pojęć kilku
Oklepanych milionem brzasków

Dojrzałem
Nie spoufalam się już z każdą nocą
Spędzoną poza domem
Z żółtym światem lamp ulicznych
Skrzywionych w zwierciadle porannych wrzasków

Popadłem w rutynę dnia
W promieniu godzin nastu
Zakląłem swoje życie
W wieczny porządek dorosłości

autor

aztek

Dodano: 2004-07-26 12:35:20

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie