Dokąd idę?
Dokąd idę, dokąd tak zmierzam?
Wciąż sobie zadaję pytanie.
Droga donikąd czy do wieczności,
Krainy płaczu czy szczęśliwości?
Zagadka mojego istnienia…
Kto ją rozwiąże ?na ziemi nikt.
Czy ta granica już wyznaczona?
Na ile moja misja spełniona ?
Życia na ziemi szybko ubywa…
Gdy myślę - płyną łzy, które skrywam.
Bliscy mi są jedynym pocieszeniem,
U których w sercach będę wspomnieniem.
Wszystkich nas czeka droga daleka…
To Twój i mój los-to los człowieka.
Ale wędrować będzie już dusza
Bo tylko dusza w tę drogę rusza.
Ty… ja … On… i my wszyscy
wiemy…
Co się zaczyna - skończyć się musi.
Nikt i nic już tego nie odwróci…
Z prochu powstałeś-w proch się obrócisz..
autor
bozenia_
Dodano: 2007-10-31 00:01:28
Ten wiersz przeczytano 823 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Piękne słowa niczym podsumowanie życia ... świetnie to
ujęłaś ..brawo)))
Refleksje nad przemijaniem... Myślę, że nie ma się co
zamartwiać na zapas, tylko... żyć - po prostu -
najlepiej jak umiemy. Przyszłość sama się o siebie
zamartwi... Wystarczy mieć świadomość, że nic nie trwa
wiecznie.
taka jest kolej zeczy ze w proch sie obrocimy jednak
zanim to nastapi to trzeba jakos godnie dojsc do tego
mometu...dobry wiersz sklania do zadumy
Mądry wiersz zadumałam sie to są chwile kiedy więcej
myslimy o przemijaniu.
refleksje nas ogarniają przed Świętem Zmarłych ...
musimy wykorzystać każdą chwilę darowaną, bo życie to
krucha filiżanka - ładnie :)
Tak istotnie- tego nikt nie zmieni...Głeboka prawda
zyciowa zawarta w tresci wiersza.Madry słowem, dobry
wiersz.
Wiersz napawający smutkiem. Przypomina nam, że
jestesmy tylko pielgrzymami na tej ziemi. Bardzo
klarownie to jęte.
tak jest już w życiu ktoś się rodzi ktoś iny umiera
czasem nie dotrwa do celu i kończy się jego kariera
Bożenko kazdy dokądś gdzieś zmierza...gdzie to
wielka nie wiadoma okaze się kiedy przyjdzie na to
pora...z usmiechem :)
"człowieczy los nie jest bajką ani snem"...tak
śpiewała A.German. Masz rację wszyscy kiedyś ruszymy w
tą drogę...ale póki co żyjemy...pytanie czy na pewno?
Wiersz naprawdę ciekawy i na czasie...
„Z prochu powstałeś-w proch się obrócisz”
choć najważniejsze jest czym wypełnimy czas pomiędzy.
Piękny wiersz nasuwa wiele refleksji, zmusza by
zatrzymać się i pomyśleć nad życiem...