***(Dokąd mnie...)
Dokąd mnie umysł poprowadzi
Gdy z sercem nie żyje w symbiozie
Umysł pomysły rodzi
Dusza nie potrafi się śmiać
Cios zadaje mi świat
By przypomnieć o niskości mego istnienia
W mym ciele bój się toczy
Efektem są te wiersze
Lecz nie musisz ich znać
Ma dusza rada będzie
Gdy chodź wers ujrzysz
Może odnajdziesz tu siebie
Może uronisz chodź łzę
autor
Nefalin
Dodano: 2006-11-10 20:15:45
Ten wiersz przeczytano 622 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.