Dokument

Przysiadł się do mnie w barze, uprzejmie przedstawił,
„Siarka moje nazwisko” powiedział powoli.
Wyglądał jak elegant, który zszedł z wystawy.
Obraz wpierw się zamazał, potem się rozdwoił.

Alkoholu działania było to przykładem,
skupiłem się z wysiłkiem – z dwóch zrobił się jeden.
Mężczyzna był przystojny, na twarzy dość śniady,
Zajrzał głęboko w oczy, czy dojrzał w nich biedę?

Zamówił setkę, śledzia, „Sobieskim” zapłacił,
potem przeszedł do rzeczy, ofertę przedstawił.
„Za pięć minut wychodzę, zastanów się bracie!”
Siwą głowę wypełnił myśli sprzecznych nawał.

Szybka była decyzja – nie mogłem inaczej,
sprawnie żyłę przekłułem, umoczyłem pióro...
Nieistotne, czy pan Bóg cyrograf wybaczy,
pragnę ludzi uzdrawiać – ma to dla mnie urok.

Diabeł zniknął. Nieważne. Mam to, czego chciałem,
o czym zawsze marzyłem od lat moich młodych.
Alino*, Donno*, Stumpy* – moc moja niemała,
karata* też uzdrowię cuchnąc siarki smrodem.

* Alina1948, Donna, Stumpy, karat – autorzy publikujący na tym portalu, cierpiący na różne, mniej lub bardziej poważne schorzenia

@waldi1
O Jadzi nie zapomniałem

O Dziadku Norbercie też nie.

autor

Sławomir.Sad

Napisany: 2018-05-29 Dodano: 2018-05-29 15:46:10

Ten wiersz przeczytano 4458 razy

Oddanych głosów: 122

Rodzaj Sylabiczny Klimat Refleksyjny Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie