Dolina kwiatów
Dzisiaj pragnę być samotna,
nie zapukam do twych drzwi.
Chcę w marzeniach poznać drogę,
którą pokazałeś mi.
Drogę do doliny kwiatów,
w której miłość wiecznie trwa,
w której szczęście jest naturą,
w której będziesz ty i ja.
Tam usiądę przy źródełku
czystej wody tak jak łza,
i zapomnę o zmartwieniach,
które psują życia smak.
Tu marzenia moje spoczną,
i nadadzą życiu treść.
Żyć będziemy tu dostojnie.
Czy to prawda? – ależ tak!.
Komentarze (5)
Ja kwestujący tak z miłością.
No to jak naobiecywał to brać za rękę i razem podążać
do tej doliny. .. Dolina Kwiatów cudowny tytuł :)
Optymistyczne i marzycielskie spojrzenie na świat.
Pozdrawiam serdecznie :)
Podoba mi się ten wiersz.
Warto być optymistą, nawet wbrew rymowi "życiu treść -
raczej nie".
Miłego dnia:)