DOM
Gdzieś na ziemi
stoi mój dom.
Bardzo piękny dla tych,
którzy patrzą z zewnątrz.
Nikt nie wie,
że jest zbudowany z kart.
Karty czarne i czerwone.
Ale nietrwałe..
Jest tak kruchy i delikatny
gdy dmuchniesz
się rozsypie w mak.
I trudno będzie znaleść
po nim jakikolwiek ślad.
/a-w/.
autor
/a-w/.
Dodano: 2010-11-21 21:29:44
Ten wiersz przeczytano 848 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
"Jest tak kruchy i delikatny
gdy dmuchniesz
....rozsypie się w mak."
dla mnie to smutny wiersz, leciutko muska a trafia
głęboko (połącz "nie trwałe)
W każdym z nas jest taki dom, który łatwo zdmuchnąć,
ale mimo to, on daje nam poczucie bezpieczeństwa.
Pozdrawiam:)
a cóż wart taki domek z kart :)
Myślami wracam do rodzinnych stron,
do domku na skraju lasu.
W dolinie szumi górski potok
i sroka skrzeczy na dachu. Z wielką radością tu
wracam,
choć mieszkam daleko stąd.
To miejsce, myśli moje wzbogaca,
tu jest prawdziwy mój dom! Twój wiersz obudził moją
tęsknotę. Pozdrawiam :)
Witaj, kochanie..smutny to obraz domu, emocjonalny i
jakże często nader aktualny obraz ...pozdrawiam