Dom
https://youtu.be/9jK-NcRmVcw
Możemy wrócić do domu
nareszcie
wszyscy razem
usiądziemy
przy obiedzie
do stołu
poopowiadamy sobie
jak tam nam przepłynęło
życie
tato tak dawno Cię nie widziałam
mamo przecież wiesz
że każdego dnia tęsknie
bracie kocham Cię bezwarunkowo
dziadku dałeś mi najcenniejszą
lekcję
może znajdziemy jeszcze dla
pewnego człowieka miejsce?
może damy mu się poznać?
może dojrzał
może pokażemy mu jakie mamy serce
a on szczęście
że nas urodził
może tym razem nam nie odmówi?
autor
SlodkoGorzka
Dodano: 2018-10-17 01:37:28
Ten wiersz przeczytano 727 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Pięknie rodzinny i z miłością.
Szczęśliwe,wytęsknione spotkania.Ładnie o
tym.Pozdrawiam.
Logicznie rzecz ujmując kolejność powinna być chyba
taka:
"usiądziemy
do stołu
przy obiedzie
poopowiadamy sobie".
Jeśli utwór nawiązuje do Wigilii (na co wskazują wersy
"może znajdziemy jeszcze dla
pewnego człowieka miejsce?",
jak gdyby nawiązanie do tradycji wigilijnej
dodatkowego nakrycia dla zbłąkanego wędrowca), to
zamiast "przy obiedzie" mogłoby być raczej "przy
wieczerzy". Wiersz interesujący, chociaż końcowego
przesłania mówiąc szczerze (jeszcze) nie zrozumiałem.
Pozdrawiam.
Porzucenia nie da się przepracować, czasem można
zaocznie wybaczyć...
Pozdrawiam
jeśli dobrze zrozumiałam to wspólne spotkanie po życiu
Wersyfikacja jest fatalna bo sam taką ją wykreowałeś w
swojej głowie:) proste jak drut:)
Nocny maraton spamu
Mam Ci podziękować :)? Pewnie gdzieś głęboko w sercu i
to zrobię:) A to będzie oznaczać tylko jedno:)
A tak poza tym wytłumaczysz mi czym jest nadsłowie?
gigantyczne nadsłowie i fatalna wersyfikacja