Dom

Stał pośrodku pola
Wśród żyta wiła się do niego droga
Teraz już żyto nie rośnie
Tylko trawa kołysze się przy starej sośnie

Stoi nadal tylko taki szary
Opuszczony zaniedbany
Nikt w nim nie mieszka
Od bramki zarosła już ścieżka

Często go odwiedzam siadam na ławce
A nogi zanurzam w zielonej trawce
Wtedy dusza się raduje
I miłe wspomnienie z młodości przylatuje

Od południa lipy cień mu dają
A w nich pięknie ptaszki śpiewają
Kiedy dzień już się ku zachodowi miewa
Wtedy ślicznie w lipach słowik śpiewa

Zegnam się i ja z tym domem ukochanym
Po środku pola pobudowanym
Jadę do miasta gdzie ulice są z betonu
Do swojego drugiego domu.....Nie taki

autor

misza12

Napisany: 2010-09-18 Dodano: 2010-09-23 20:43:49

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie