Dom

Nie chce już w tym domu żyć,
wśród pretensji,cichych dni.
Jesli chcecie z nami być,
stwórzcie dom jak dziecko śni.
Nie kłócicie sie,o nie!
Lecz milczenie przepojone:
bólem,płaczem i cierpieniem...
Nie,nie waszym lecz dzieci,
które z wami stworzył Bóg.

Chcemy mieć dom,rodzinę,
matkę,ojca,razem,
wspólną jedność.
Bez pretensji,mocnych zdań,
nie do niego czy też do niej,
tylko do nas córek waszych.
Spójrzcie wreszcie w nasze serca
i zobaczcie jak nam żle!

My mamy tylko "-naście" lat...

autor

Kylliana

Napisany: 2004-12-16 Dodano: 2004-12-16 21:47:56

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie