Dom w którym jesteś zerem
Wszyscy ludzie
Mnie znają...
Podziwiają me drobne zdolności
A gdy jestem w domu
Jestem tylko..
Zwykłym zerem
Nie miejących uczuć
Ani żadnych zdolności
Choć co raz
To dolej uciekam
Bez swej tożsamości
Torami bezkresnego życia
To nie ma dla mnie
Przyszłości...
W tej rzeczywistości
Teraz pozostaje
Rzucić się...
Do doliny mej przeszłości
I być szczęśliwa
Na zawsze...
Odcinając się od cierpień tego świata
data powstania kłótnia rodzinna
Komentarze (2)
Z nieszczęścia rodzą się najpiękniejsze wiersze. Pisz!
I od cierpień nie uciekaj na ciemną stronę - szukaj,
gdzie jest jasno, tam idź i nie bój się. Wszystko, co
cię blokuje, "zeruje" zostaw za sobą. Życzę ci
szczęścia.
Z zer składają się miliony...