Dom w płomieniach

Dom stanął w płomieniach
Na balkonie dziecko jest
Wszyscy płaczą i wzdychają
Ono przecież spali się

Ludzie po straż zadzwonili
Jest, panika ból i łzy
Jedna pani już zemdlała
Słysząc dziecka dziki krzyk

Przyjechała straż pożarna
Polewają wodą dom
Jeden znalazł się odważny
By w gorący wskoczyć dom

Dom powoli się zawala
Najpierw dach i piętra dwa
Strażak wszedł i nie wychodzi
On nie żyje? Może….

Wyszedł jednak oknem żwawo
W rękach trzymał dziecko te
Które wcześniej tak krzyczało
Bo do mamy chciało wiem

Dom się spalił, dom się spalił
Zaraz potem się zawalił
Pozostały drewna czarne,
Żar i nie przyjemny swąd

Nikt nie zaśnie dziś spokojnie
Wszyscy pójdą ,
Wszyscy pójdą stąd

autor

rejdinho

Napisany: 2007-10-08 Dodano: 2007-10-10 18:58:37

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie