Dom rodzinny
w moich myślach, często się pojawia,
jak wracająca, słodka nostalgia.
To tu pierwsze postawiłam kroki,
pierwszy raz wypowiedziałam słowa.
Tu smakowałam życia uroki,
wśród najbliższych, poznawałam Boga.
Ten dom tkwi we mnie, wpisany
wierszem,
jak w sercu wyryte złote sentencje.
Cicha muzyka płynąca na wietrze,
wciąż przypomina po co tu jestem.
To taki własny kawałek nieba,
gdzie szczęście miało dziecka oblicze.
Symbolem była chleba kromeczka
i znane były jasne granice
gdzie dobro, gdzie zło lubi zamieszkać.
Także dzisiaj, gdy idę przez życie,
coraz częściej, z niemałym już trudem,
wciąż sięgam do domu, jak do skarbnicy,
by odnaleźć ślad, co powiedzie dalej.
Komentarze (38)
Kłaniam się i serdecznie pozdrawiam:
dodzio :)
Tessa5O :)
M.N. :)
Iris& :)
elka :)
Tomasz Trok :)
Janina Kraj Raczyńska :)
AMOR1988 :)
Pięknie dziekuje za ciekawe refleksje związane z domem
oraz pozdrowienia. Z wzajemnością życzę wszystkiego
dobrego.
Rewelacyjny wiersz pozdrawiam serdecznie;)
"Dom"... witaj w klubie ;) :)
Bardzo wylewy wiersz, gdzies blisko serca mi chodzi,
pozdrawiam.
Wiersz pisany z głębi serca..
Pozdrawiam
Wzruszający wiersz...
Pozdrawiam cieplutko:)
Tak to już jest, że domy rodzinne to są kuźnie
ludzkich charakterów... pozdrawiam
Wzruszające wspomnienia,moje wspomnienia są mniej
szczęśliwe ale żałuję i tak,że nic nie
pozostało...serdeczności majowymi kropelkami
przetykane :)
Dom to nie mury to wspomnienia. Miłego dnia.
Kłaniam się pięknie.Bardzo dziękuję za spotkanie:
pachnącygroszek :)
Dziadek Norbert :)
GabiC :)
bronisława.piasecka :)
MariuszG :)
anula-2 :)
Agnieszka B. :)
Z wielka przyjemnością czytam Państwa komentarze i
refleksje. Serdecznie wszystkich pozdrawiam i życzę
pieknego dnia.
Taki dom to skarb.
"Świat suknią a dom koszulą." - Aleksander Fredro.
Miłego czwartku Poola we własnym domu.
Rodzinny dom jest jak oaza - zawsze do niego chce się
przychodzić.
Pozdrawiam :)
Śliczny wiersz, taki zawsze porusza nasze serce.
Pozdrawiam.
Przepiękny, ciepły wiersz.
Miłego dnia Poolu:)