DOM RODZINNY
Mam jedno cudne
miejsce na globie
wszystkiego sedno
bezpieczne co uspakaja
gdzie każdy syty
chlebem powszednim
tu mieszka słońce księżyc
i gwiazdy świecą z nieba
gdzie kwiaty serca
najpiękniejszą woń unoszą
a w duszy gości miłość
tu dobro tryska
z czystego źródła
ono we wspomnieniach
nawet mnie ogrzewa
rodzice co są kwiatem
wszystkie skarby oddali
byśmy byli zdrowi
na tacy wartości podawali
a ja czerpałem
chłonąłem mądrości
czułem ich gorące dłonie
i ramiona pomocne
jest owoc tej nauki
moje dobre dzieci
autor
Kazimierz Surzyn
Dodano: 2019-12-02 09:16:16
Ten wiersz przeczytano 2124 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
DoroteK, Iris&, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
Piękne domowe gniazdko...
Pozdrawiam:)
znam to ciepło, znam to oddanie :-)
_wena_, (OLA), dziękuję, pozdrawiam serdecznie.
Taki dom to istny skarb, miło się czyta taki wiersz, o
którym Ty Kazimierzu piszesz tak ciepło:)
Pozdrawiam Ola:)
przyjemnie czyta się wiersze o najmniejszej komórce
społecznej w której królują miłość radość i szczęście
pozdrawiam serdecznie
budleja, dziękuję bardzo, pozdrawiam serdecznie.
ciepły dom rodzinny, to z niego największe
człowieczeństwo sie dziedziczy i zawsze doń się wraca,
pozdrawiam serdecznie :)
Małgosiu, dziękuję, pozdrawiam ciepło.
Ślicznie piszesz o rodzinie.
Pozdrawiam :)
@Najka@, echinacea, kuba - winetu, dziękuję bardzo za
odwiedziny miłe, pozdrawiam wszystkich serdecznie.
Piękny wiersz. Dom rodzinny tam zawsze pamięcią się
wraca .
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie wiersz o domu i rodzinie. Pozdrawiam:)
Dobrze się w życiu układa jeśli z rodzinnego domu
wynieśliśmy dobro,bo i my umiemy go przekazać naszym
następcom...wiersz pełen ciepła...pozdrawiam
serdecznie.
karmarg, wojtek, AMOR, Sławomir.Sad, mariat, dziękuję
za odwiedziny, miłe słowa komentarza, pozdrawiam
serdecznie, życzę dobrego dnia