Dom uczuć...
Z budynku moich uczuć,
Zawsze tylko gruzy pozostają.
Wali sie domek z myśli mego serca,
Ludzie słowa "będzie dobrze" mi wpajają.
Lecz... co ja zrobię z tą ruiną?
Pozbieram kamienie, i wybuduje nowy,
Lepszy, piękniejszy, bez emocji,
Nie chce żyć taką krainą...
Wole smutek od nicości,
Wole prawdę od mądrości,
Wole kłamstwo od oszukania,
Wole miłości czuć działania...
autor
Czarny
Dodano: 2007-07-23 22:43:11
Ten wiersz przeczytano 480 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.