Dom wypełniony miłosna ciszą

Dom ciepłem okryty-bezpiecznym schronieniem
Ściany wypełnione ciszą, z wdziękiem przyjęły ramy obrazów
odgradzają od zimna i swarów zewnętrznego świata
okiennice, te nieposłuchy, wiatrem świstem śpiewają


Daje wiarę która domowników wspiera w pielgrzymce życia
wiary naszej jak wody w wyschniętym potoku
nadzieja – siostra za drzwi i okna wystawiona
przywołująca w dom dobre chwile

Izba jak przydrożna kapliczka w drodze skromnego życia
stół ołtarzem krzesła klęcznikami, ręcznik stułą
Jeszcze pobrzmiewa krzyk matki i skomlenie noworodka
,świecznik z niedopaloną świeczką, czekającą na płomień

Ażurowy wiklinowy klucz, zamyka podwoje ciszy
dom nigdy nie pusty,pogwar rozmów w zakamarkach
szept foteli które znają najśmielsze skryte tajemnice
życie w gniazdku miłości, daleki pogwar ulice
-mój bezpieczny dom

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska,com

autor

slonzok

Napisany: 2016-03-21 Dodano: 2016-03-21 04:52:02

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie