Dom...zbuduj swe marzenia

Dom rodzinny jest zwykle miejscem, gdzie wyładowuje się nagromadzone w ciągu dnia emocje...jest miejscem oczyszczenia, w którym można pozwolić sobie na więcej niż poza nim...

...najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: zwyczaje i święta i rodzina...dom pełen wspomnień...i to,, by żyć dla powrotu...bo dla człowieka, podobnie jak dla ptaka, świat ma wiele miejsc, gdzie można odpocząć, ale gniazdo tylko jedno.


Dom Ty budujesz życia potrzebą,
ogromnym trudem, jednością wsparty,
w nim pokolenia i przodków scheda,
już od zarania ma rytm utarty.

To własne miejsce, ciepło z ogniska,
witane tęsknie tak po powrocie,
i każdy przedmiot oczy w nim cieszy,
bo przecież swoje, zdobyte w pocie.

Bywa, że niesie wspomnień przekleństwo,
tam się nie wraca, choćby i w myśli,
wiele obrazów tak pamięć ciśnie,
doświadczeń dziecka nic nie przekreśli.

W sercu jest pustka, nie ma też domu,
zamknięte drzwi, ukryte cierpienia,
zegar przeszłości zatrzymał w nim czas,
zamknął w nim krzyki i przewinienia.

Sam dzisiaj zbuduj dla siebie swój dom,
zacznij od podstaw, gdzie fundamenty,
wznoś mur za murem, przykryj to dachem,
wstaw drzwi i okna, będzie domknięty.

Zbuduj swój dom, spełnij marzenia,
niech służy lata, długo czekałeś,
otwórz na oścież, zaproś już gości,
domu Ty dotąd nigdzie nie miałeś.


Dom to nie miejsce, w którym mieszkasz, ale miejsce, gdzie ciebie rozumieją...nie można go kochać, jeśli nie ma swego oblicza i w którym kroki są pozbawione sensu.

Cudowność domu polega nie na tym, że zapewnia schronienie, ogrzewa, czy daje poczucie własności, ale na tym, że powoli gromadzi w nas zasoby słodyczy...

autor

Halina53

Napisany: 2016-05-09 Dodano: 2016-05-09 09:54:12

Ten wiersz przeczytano 1714 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie