Don Kichot

Świadectwo prawdy niesie kłamstwo A źródłem radości wpierw smutek Ocaleje ten, kto nauczy się kochać…

Pytasz za co?
Cudownie rozkwita najprostsza myśl,
Ścieżką brzemienia lekkiej odpowiedzi
Za nic… kocha się za nic...
Wszak nie zdoła nikt miłości
Kupić, ukraść, wszczepić
W serce przeniknięte pustką egzystencji
Czy gorejące zapachem wspomnień
Nie sposób ją zabić, odtrącić, ukamienować
By zasypana obietnicą ukojenia nie kipiała
By polewana goryczą nie dojrzewała

Lecz…

Nauka mówi o hormonie NGF
Nauka piszę o feromonach HLA
Nauka pozostaje…
w ciemnym gąszczu niedopowiedzeń

Lecz…

Stojąc przed urwiskiem na skarpie ostrych słów
Lecąc w krainy tęsknot i skomlących nut
Spadając w otchłań ziejącą czernią pustki nas
Myślisz inaczej
Kochasz inaczej

Jak cię kocham Kalipso?

Znajdź na rajskim wybrzeżu małże tajemnic
Wyrwij jej serce gwałtownie
I przyjrzyj się perle namiętnie tak
To, symetria wdzięku…
Lecz czegoś brak

Znajdź w kopalni diamentów ten najcenniejszy
Oszlifuj go dojrzałością życiowych rad
I przyjrzyj się brylantowi czule tak
To, blask mądrości…
Lecz czegoś wciąż brak

Znajdź w skale wytrwałości rubinowy kształt
Wydobądź go wytrwałością lat
I przyjrzyj się ognistej prawdziwie tak
To, czerwień krwi gołębiej…
Lecz czegoś wciąż brak

Trzy krople oceanu westchnień
Nie warte grosza łez skarby te
Bez ciepłego, dobrego światła
Oczu twych… czarny mrok ogarnia je
Tylko Słońce nadaje im sens
Mojego życia sens…

I choć wciąż walczę z marzeniami
I choć Sancho próbuje zdominować mnie
Na zawsze pozostanę Don Kichotem…

autor

ekumene

Dodano: 2011-03-11 10:45:38

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie