Don Kichot
nie wiem kiedy
na moich plecach
uzbierało się tyle wiosen
w dłoni tyle
poszarpanych lat
jam don kichot
śmieszny facet
chciałem słowem
zatrzymać wiatr
autor
maltech
Dodano: 2009-12-11 15:14:20
Ten wiersz przeczytano 673 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
jam też ,,Don Kichot";)
Bardzo fajny wiersz na duży +
Bardzo wartościowy wiersz, dotarł do mnie, przemówiłeś
mądrością życiową, pozdrawiam.
co do wiesza to taniutki temat i jeszcze tańsze
wykonanie ,mała dygresja do V.K.,wrażliwy poeto po co
ta insynuacja na innego autora ,bardzo brzydko,chwali
pan tandetę aby swoja wartość podnieść też brzydko
,powodzenia .
Młodośc przemija.
Bardzo życiowa miniaturka,a czym jesteśmy starsi to
tym szybciej gna.
Pozdrawiam serdecznie.
ech...ja tez nie wiem :(bardzo podobają mi sie Twoje
słowa....
...czas jest nieubłagany, jak wiatr mknie nie zważając
na nic...dobrze, że marzenia są z nami...ładna
miniaturka...pozdrawiam :)
ładnie napisana miniaturka...niestety nic nie jest
powstrzymać w stanie czasu...on gna jak ten
wiatr...pozdrawiam
Lata uciekają, a my prowadzimy walkę z niewidzialnym
wrogiem. Ładnie poprowadzony wiersz.
Nasz drogi Don Kichocie, pieknie to napisales, dobrze
ze Twoj wiersz przeczytalam. Dzieki!
To jest świetne i taki don kichot nam na beju
potrzebny..samo życie..powodzenia
"(...)słowem zatrzymać wiatr".Nie da się niestety Don
Kichocie.
moze i słowem nie zatrzymasz wiatru ale czytelniczkę
tak...ładnie...pozdrawiam
Udany wiersz,wymowne porównanie do postaci z
literatury.