Dopóki tli się
Pragnąć do bólu aż, w zachwycie,
marzyć, pod niebo wzlecieć duszą,
pożądać rzeczy, które kuszą,
to jest zwyczajne ludzkie życie.
Dążyć, niepewnym będąc celu,
błądzić w wyborów plątaninie
i brać, co w ręce się nawinie,
bo chętnych zawsze jest zbyt wielu.
Przemienić łzy rozczarowania
w autoironii uśmiech krzywy,
zachować w sercu ten prawdziwy,
by gotów był do rozdawania.
Kroplą miłości pracowicie
wypełniać serca formę próżną.
Wierzyć, że nie jest już za późno...
dopóki wciąż w nas tli się życie.
Komentarze (20)
Tak bardzo szczerze przekazane, że odczułam jakbym
rozmawiała z Tobą. Pieknie.
hmm...wiersz pełen pasji ,wiary ..."pragnąć do bólu aż
w zachwycie.." ładnie napisany
Bardzo, bardzo ładnie:)
Nigdy nie jest za późno. Piękny i zmysłowy wiersz.
Lubie czytac Twoje wiersze, sa takie proste, codzienne
a przez to wlasnie takie , jakie preferuje ;)
niech się tli na wieki...+pozdrawiam
Pięknie poprowadzona myśl.+++
Wiersz starannie zrymowany i nieźle poprowadzony,
gratuluję pomysłu i wykonania.
napewno puki zyjemy to jest nadzieja ze los sie
odmieni...
Przepieknie , prawdziwa prawda :) pozdrawiam
"dopóki tli się życie ",nie jest za późno na marzenia
i pragnienia...bardzo ładne słowa
nigdy nie jest za późno. pozdrawiam ciepło :)
niech się tlli, piękny wiersz z cudownymi przenośniami
:)
Przystanąłem chwilę by poczytać i warto było.Ładnie to
komponujesz, bawisz słowami, wyrażasz pragnienie,
cierpisz i marzysz.Moje uznanie za formę styl i
treść.Brawo.
Wiara czyni cuda, dopóki jest nadzieja, nie wolno nam
się poddawać? Ładny wiersz, pozdrawiam.