...dopóki tu jesteś...jesteś ze...

Nie odchodź jeszcze, nie zostawiaj mnie samej,
kochaj, jesteś wiecznym upojnym czekaniem,
niecierpliwym dotykiem, niespokojnym drżeniem,
oczu nienasyconym widokiem, pragnieniem.

Schodami do nieba zwyczajnie mnie prowadź,
co każe mi ustami szukać twych oczu, całować?
Co każe mi delikatnie,czule, bezszelestnie
dotykać cię ciepłem i szeptać-pieść mnie?

Dopóki tu jesteś, kochaj mnie rzęs trzepotem,
prowadź na księżyca ciemną stronę tam i z powrotem.
Dotykaj mnie tak jak lubisz,deszczu kroplą, bądź mój,
choć miłość prawdziwa zadaje ból, bólem zadaj ból.

Doprowadź mnie do obłędu, jeszcze...jeszcze,
w upojeniu tym powstają najpiękniejsze wiersze.
Wiesz,że samotność boli, wypijmy ją do dna,
dotykaj mnie, nie przestawaj, to trudne...niech trwa.

autor

a-co

Napisany: 2006-12-18 Dodano: 2006-12-18 09:36:45

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie