Dopowiedz sobie sam
Z tomiku: "Geometria hedonisty, czyli lepsza perspektywa..."
Odnalazłam kroplę deszczu
na twojej smutnej twarzy…
Usłyszałam głośny krzyk
z twych milczących ust…
Zagubiona i ślepa nie wiem
jak mam sobie poradzić…
Jak mam dalej żyć
i dłużej wytrzymać tu…
Nie proszę o pomoc bo
wiem że i tak jej nie dostanę...
Zmuszam samą siebie do
wegetacji i wiecznego snu…
Od jakiegoś już czasu dobrze
wiem że sama zostanę…
Ale to nie jest istotne bo wiem
że świat nie kończy się tu…
A całą resztę dopowiedz sobie sam…
* * * * *
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.