Dorosłość

Ostatnia strzała wyleci przez okno
Zalane łzami deszczu, pochodzącymi
Od śpiącego i zdziwionego dziecka.

Rosnący mistrz aluzji życia, nigdy
Już się nie obudzi, bo to co dobre
Zostało zamienione w kamień zła.

Powoli wkroczy do świata rzeczywistych
Podziałów na czarną noc i biały dzień,
Którego nie pojmie, ale będzie w nim tkwić.

Będzie wołać o dach na głową i o
Kawałek suchego chleba ze stołu
Bogatego, ale nigdy go nie otrzyma.

Będzie płakać o chwilę spoczynku i o
Miłość, która nadejdzie wraz z cierpieniem
Zmieniającym postać cienia w mały punkt.

Zabiorą mu jego zabawki i wtrącą
Brutalnie do lochu teraźniejszości
I ciągle zapakowanej walizy....

Z biletem w dłoni tylko w jedną stronę....

autor

Inka

Dodano: 2004-07-04 15:25:07

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie