doskonałość.

milion niewypowiedzianych słów
płacze moją krwią
topiąc połowę uczucia
i dając początek końca..

niebieskie parawany ze słomy
ułożyły smutną historię
pokazując imponującą władzę
i wyższość nad stutysięczną armią..

kwadratowe wachlarze
upominają jednolitą postać
by dokładniej analizowała
wcześniej rozpoczęte zadania..

a dźwięk spadającego lustra
opętał mą martwą duszę
i pozwolił mi na nowo czuć
i poznawać smak niewiedzy
bym nauczyła się doskonałości..

autor

Esotico

Napisany: 2008-04-16 Dodano: 2008-11-10 20:35:36

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie