Dostojna Pani Jesień
Kocham jesień słotną,błotną
Czy deszcz,czy słońce
Z radością kroczę jak po puchu
Z kolorowych liści dywanie
Drzewa swą barwę zmieniają
Czarując cudowne widoki
Wczoraj swą zielenią zachwycały
Dzisiaj w piękne kolory się przybrały
Oczy różnobarwnością zachwycają
Radość w sercu zostawiają
Och jesieni słotna,błotna
Ileż w tobie uroku
Dostojna i piękna
Przybywasz do nas co roku
Komentarze (13)
ups, zpajaczek ;)
W naturze trudniej, nie zawsze jesień jest dostojna,
czasem dokucza pogodą...pozdrawiam serdecznie, miłego
dnia
przyjemnie się czyta
miłego dnia zajączku :)
Dziękuję za wpisy:)
Bardzo cieplutko was pozdrawiam
radość i uśmiech w sercu zostawiam
;)
Piękny jesienny wiersz. Pozdrawiam.
uroczy opis jesieni, pozdrawiam serdecznie :)
niegodziwa złota panna zawsze zabiera nam lato
pozdrawiam:)
Też kocham jesień ale tę złotą,
błotnej niekoniecznie,
fajnie piszesz o jesieni, choć już zima wkrótce bielić
płatkiem może będzie wszędzie.
Pozdrawiam serdecznie:)
ładnie ...ja też lubię jesień tą złotą gdy jest tak
kolorowo:-)
pozdrawiam
Fajny Wiersz. Jesienny.
Taką jesień w grudniu to ja lubię
Taką jesień w grudniu to ja lubię
Czarują... cudowne widoki :) Pozdrawiam