doszedł amor tak daleko

doszedł amor tak daleko
próżno szukać by go było
gdzies w przestrzeniach niezmierzonych
on tu blisko cicho rzęzi
przywiązany w miłości uwięzi....

Ty wzeszłaś jak róża o wschodzie
zagładnęłaś do cichych zakątków
chociaz to dzisiaj nie w modzie
zrodziłaś miłość z tych malutkich wątków

docierałaś jak zawzięty alpinista
chociaż nikt wsparcia nie dawał
to odrobiłaś zadanie -m wieczysta
i nie jest to śmieszny -kawał

nawet oddychać jest męczące
gdy Ciebie przy mnie nie ma
ale czy życie-to kryształy świecące
na pewno też-nie poemat

i morał z tej bajki jest taki
gdy coś odczuwasz-to szanować należy
bo życie -tak dla niepoznaki
nie zostawi Ci nawet-odzieży....


adam s 8 sie 06

autor

aa456

Napisany: 2006-08-11 Dodano: 2006-08-11 11:11:41

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie