Dotyk
Nigdy nie widziała świata
a bardziej go znała
niż ci co każdego dnia
Na niego patrzyli.
----
Wystarczy że położyła dłoń
na twym ramieniu
i już mówiła
masz dziś pogodny nastrój
to dobrze
niech trwa dłużej
cóż martwi twe serce
opowiedz o tym
będzie ci lżej
to nie wstyd
tylko odwaga
siedziałem jak zamurowany
zadając sobie pytanie
Skąd tyle wie o człowieku.
----
Włożyła rękę w śnieg
opowiadała o nim tak pięknie
jest zimny
trochę puszysty
sprawia wiele radości
uczy bawić
dzieci
dorosłych
Dziadków i babcie.
----
Dziś to ja proszę
tę niewidomą dziewczynę
by mnie nauczyła
jak cieszyć się tym
czego nie dostrzegamy
Na co dzień.
Autor wiersza Damian Moszek

Damian Moszek

Komentarze (5)
Wzruszyles...
My patrzymy oczami, a osoby niewidome patrzą sercem.
Pozdrawiam
Paweł
Gdy jeden zmyśl zawodzi lub jest całkiem wyłączony,
wyostrzają się pozostałe...
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nie widzą, ale odczuwają głębiej.
Ich świat. Nasz świat.
Pięknie.