Dotykajac dna...

Bezsilna... nie wierzę w nic...

Przestałam już wierzyć w marzenia...
bo cóż są warte puste dni.
Przepłakane noce, cień westchnień wspomnienia...
Które powracają jak mam z tym żyć?

Nie chciałam wyrzucić Cię z serca...
Więc los wyręczył rozdzielił nas.
Gdy sama tak jestem...
co zrobić mam teraz?
Ty już nie wrócisz pozostał mi czas...

I tych parę wspomnień o Tobie, o nas
wtedy wierzyłam kochałam Cię...
Teraz opadam bezsilnie w odchłań
dno już jest blisko nie wyrwę się...


wiedz...

Zagój teraz moje rany ...M...

autor

Karmelka

Napisany: 2006-09-28 Dodano: 2006-10-02 09:33:36

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie