Dozgonny niewolnik

oj, tak, tak... nie opuszczaj nas poezjo :-)

No i zaklepałaś. Ona u Ciebie w gwiazdach migocze, a u
mnie drzemie w jałowej pomroce :))

Przewrotnie i z wdziękiem o natchnieniu.
Pozdrawiam wn :))

MC, molico(też jestem wierszokletką niepoprawną),
marcepani - dziękuję paniom serdecznie:)

ale to niewolnictwo jest bardzo przyjemne - pozdrawiam
:)

Dzień dobry,
dziękuję za odwiedziny i rzeczowy komentarz.
Ostatni wers to literówka - zaraz poprawię.
Jak już się określałam, jestem wierszokletką i jako
taka nie jestem biegła w zasadach poezji.
Szczególnie tej współczesnej.
Pojawił się termin 'wierszyk' i ja nie wiem jak
to'ugryźć'.
W odległych czasach, gdy interesowałam się poezją
oznaczał wiersz dla dzieci...
Określiłam monologiem, bo m.z spełnia te reguły, a
wiersza regularnego nie.

Twój utwór podba mi się ze względu na zawartą
lekkość...
Przekora w nim zawarta jest /dla mnie/ tzw. klasycznym
rysem kobiecości.
Tak między kokieterią, a radosnym pojawieniem się...
Niby to samo, ale...
Miłego tygodnia.
Serdecznie pozdrawiam.

Podoba mi się to zamigotanie poetyckie w którym
znalazłam też nutkę humoru :)
Miłego dnia

Nowym gościom dużo buziaków:)))

Potrafisz w wyjątkowy sposób przekazać to co czujesz.
Bardzo mi się to podoba.
Pozdrawiam cieplutko paa :))

Witaj- Piękny wiersz. Pogodnego wieczoru .

witaj ... dziękuję za miłą wizytę i komentarz u
mnie:-)
pozdrawiam serdecznie krajanko :-)

Piękny wiersz! Pozdrawiam!

Oj, prawda zamigocz i zaszalej w wiosennych drzewach.

Bardzo ładny wiersz :)
Pozdrawiam, Dorotko.

Jak miło, jak sympatycznie :)