Doznałam wiele i wiem-muszę żyć
Te lata które przeżyłam Nie było ich wiele Ale przez ten czas Poznałam i doznałam więcej Niż niektóre osoby starsze ode mnie
Poznałam radość
Tych chwil było wiele
Lecz tylko do czasu
Ale mimo to pamiętam wszystkie
I teraz też się zdarzają
Poznałam smutek
Ah jakże go teraz dużo
Z każdym dniem coraz więcej
Smutnych chwil
Kiedyś nie wiedziałam co to smutek
Poznałam pogardę
straszne uczucie
Nie życzę go nikomu
Sama musiałam przeżywać
Wiele razy...
Poznałam nienawiść
Równie nieprzyjemne uczucie
Co pogarda
Nienawidziłam ludzi za wiele rzeczy
I oni mnie również
Poznałam przyjaźń
Wspaniała..szczera...niepowtarzalna
Najlepsze co mnie w życiu spotkało
To właśnie ona
Dziękuję za nią Bogu
Poznałam miłość
Szalone i wielkie uczucie
Lek na wszystkie smutki
Ale tylko wtedy, gdy jest wzajemna
Gdy nie-rani do bólu niemiłosiernego
Poznałam zdradę
Co prawda, już nie uczucie
Ale najgorsze co mogło mnie spotkać
Unikajcie jej szerokim łukiem
Bo mi się nie udało
Tyle tych uczuć było
Tyle przygód, nieprzyjemności
Czasem miałam chęć skończyć z tym
Ale sił mi nie starczyło
By życie sobie odebrać
Nie czuję się przegraną I teraz wiem, że muszę żyć Dla przyjaciół, rodziny Dla chłopaka którego kocham Dla samej siebie...Muszę i chcę
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.