Dr Puli- Owce i Grindwal na...

Kolejna rozdział z tej książki :)

"Dr Puli- Owce I Grindwal na pokładzie".
19.09.2017r. wtorek 17:08:00

Kolejnym przystankiem wyprawy dr Puli były Wyspy Owcze, czyli na archipelagu osiemnastu wysp na Morzu Norweskim. Zacumował swój okręt i wybrał się samotnie do Tórshavn, czyli stolicy Wysp Owczych. Znał język farerski, a więc porozumiewał się z rodzimymi mieszkańcami tych wysp w ich ojczystym języku.
Wieczorem udał się do jednego kościoła Katolickiego w tym regionie. Tutejsza parafia złożona z wielu narodowości, najwięcej Filipińczyków. Na wyspach tych przeważa społeczność luterańska. Na nocleg i swe badania naukowe nasz bohater udał się do "KIRKJUBOARGARÓUR", czyli drewnianego domu, którego początki sięgają XI wieku i do dziś jest zamieszkany. Pobrał za zgodą mieszkańców próbki budynku oraz gleby z otoczenia domu do swych badań. Spędził tam niezwykły czas.
Kolejnego dnia wędrował po mieście i udał się poza to miasteczko, bo chociaż stolica i najbardziej zamieszkana to i tak tylko dwanaście tysięcy mieszkańców na stałe zamieszkuje to urocze miasteczko. Po dłuższej wędrówce dotarł na brzeg, a na nim pełno zabitych wielorybów i plaża oraz przybrzeżna woda zabarwiona od krwi. Tam też pobrał próbki do badań, zrobił liczne zdjęcia i wiedział, że tę sprawę musi zgłosić Tajnemu Agentowi Anatolowi.
Już odchodził, gdy z wody wyłonił się mały Grindwal, który zawołał po Wielorybiemiu z akcentem Grindwalskim panie Puli. Ten spojrzał na malca, wszedł do wody i popłynął do niego. Chwilę porozmawiali, a ów malec mówił, że jest sierotą i chce by go zabrał. Doktor się zgodził, ale malec musiał sam dopłynąć n drugi brzeg, gdzie okręt był zacumowany.
Nim doktor przyszedł na swą łajbę to przywołał do siebie Maskonura z swego pokładu. Przekazał przez niego, by przygotowano pod pokładowy zbiornik i napuszczono tam wody z zatoki. Maskonur uśmiechał się tajemniczo, a gdy już doktor dotarł to mały wieloryb był w podpokładowym luku z morską wodą, a na pokładzie leżała małpa i liczyła barany. I by najmniej nie chciała zasnąć, otóż na pokład na dziko wdrapały się cztery barany i osiem owieczek. No cóż, doktor stwierdził skoro już jesteście, a miejsca jest wystarczająco dużo to możecie zostać i płynąć dalej z nami, tylko musimy wam też przydzielić jakieś funkcje. Tak bez celu skakać i świrować Pawiana to nie możecie. Owieczki i baranki jeszcze młode chętnie na wszystko się zgadzały. A z ich wełny, gdy już okręt płynął po Morzu Północnym Chomiki, Myszki, Koszatniczki i kilka pingwinów robiło sweter dla Słonia, który niebawem miał swe aż siedemdziesiąte piąte urodziny. Z kolei wiewiórki zrobiły mu nauszniki i nanośnik, bo staruszkowi uszy i nos na tej północy strasznie zmarzł.
Wieloryb nieco podrósł i nie czuł się już zagrożony, często pływał razem z swymi małymi przyjaciółmi pingwinami, a w normalnych warunkach nie znaliby się i nie byłoby między nimi tej pięknej przyjaźni. Doktor nie zważał na to, gdzie statek płynie, wiedział, że doświadczona małpa stoi za sterem, a papuga i teraz wraz z nią też maskonur przez lunety i lornetki wypatrują potencjalnych zagrożeń, przede wszystkim w postaci małych gór lodowych, statków i wysepek, w pobliżu których są mielizny.
Przygoda trwała, zakończył się tylko pewien jej etap, a doktor znów zaszyty w swym gabinecie-laboratorium badał zarówno najnowszymi technikami, jak i prehistorycznym metodami pobrane przez siebie liczne próbki. Wywołał, a także wydrukował zrobione przez siebie różnymi aparatami fotografie, które były ilustracjami do kolejnych rozdziałów swych podróżniczo-badawczych książek.
Ciekawie, gdzie dotrą kolejny razem.

Serdecznie dziękuję i zapraszam ponownie, myślę, że warto :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2017-09-19 Dodano: 2017-09-27 08:42:26

Ten wiersz przeczytano 1318 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bajka Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie