Dr Puli- Spojrzenie Pantokratora

Kolejny rozdział z tej książki, zapraszam :)

"Dr Puli- Spojrzenie Pantokratora".
20.09.2017r. środa 10:18:00

Po długiej pełnej przygód podróży po oceanie i morzach nasz podróżnik, badacz i naukowiec wraz z swą zwierzęcą ferajną dopłynął na Sycylię. Po zejściu na ląd, jeżeli to było możliwe to swoim zwyczajem robiąc po drodze liczne zdjęcia i pobierając ciekawe próbki zmierzał do najbliższego kościoła. Z racji, że znalazł się w Monreale to udał się do tamtejszej katedry.
Ów kościół przez wieki i różne zawirowania historyczne stał się jednym z najpiękniejszych zabytków sakralnych i jest połączeniem tego wszystkiego, co można spotkać na Sycylii. A mianowicie można zauważyć wpływ Normanów, także akcenty arabskie, romańskie i bizantyjski przepych oraz bogactwo. Owa katedra jest od niedawna na liście UNESCO.
Naszemu bohaterowi szczególnie zapadło w pamięci Spojrzenie Pantokratora, czyli Chrystusa w mozaice w apsydzie tejże świątyni. Mimo późno popołudniowych godzin, gdy po modlitwie, zwiedzaniu i pobieraniu próbek do badań nasz bohater opuszczał świątynię to na zewnątrz przywitał go ciepły, afrykański, mimo, że to Europa upał. W powietrzu unosiły się tumany piasku z nad Sahary.
Na nocleg jednak pan Puli udał się do Palermo, gdyż miał tam kolejnego dnia coś do załatwienia. Pozostawił swój statek i dobytek pod czujnym okiem delfinów, kaczek, żyrafy i sów. Kolejnego dnia, gdy siedział na w jednej z okolicznych kafejek w pobliżu Piazza Vittorio, gdy spostrzegł małego chłopca z psem i w ręku z obrazem Chrystusa Pantokratora. Machnięciem ręki zawołał owego chłopca i zapytał, dlaczego spaceruje po mieście z tym obrazem. Postać Chrystusa była mniejszą kopią wizerunku z mozaiki, jaka zrobiła na dr wrażenie poprzedniego dnia. Ów chłopiec powiedział, że w niedawnym pożarze jaki panował Na Sycylii nie ma ani domu ani rodziców, jedyne co uratował i sam wyniósł z domu to ów obraz Chrystusa i psa swojej mamy.
Doktor się rozpłakał, zaprosił malca do stołu i kupił mu śniadanie. Po dłuższej rozmowie z chłopcem dowiedział sie, że sam zgłosił się do najbliższego domu dziecka i, że śpi na dywanie, bo brak łóżek i, że być może wyjedzie w inny region Włoch.
Na spacer po Palermo poszli razem, tak się złożyło, że znajomego, którego doktor miał odwiedzić zastał w jego mieszkaniu dokładnie na przeciw domu dziecka, w którym ten pięcioletni chłopiec aktualnie mieszkał. Rzecz jasna, że oprócz rozmów czysto naukowych i przyjacielskich poruszony został temat owego chłopca, a całej tej rozmowie zza uchylonych drzwi przysłuchiwał się ów mały piesek, który był własnością dziecka.
Przyjaciel pana Puli obiecał, że chłopcu pomoże, a jeżeli dostanie zgodę to wraz z żoną adoptują go, gdyż ich własna piątka dzieci jest już dorosła i sama ma od już od dwóch do czworo dzieci. W chwili, gdy doktor wyszedł na ulicę i chciał udać się na obiad, a potem na swój statek to podbiegł do niego pies, ten sam, o którym przed chwilą była mowa i swą białą, czystą sierścią przytulił się do podróżnika. Ten wziął go na ręce i uciął z nim sobie krotką rozmowę w psim języku. Zauważyły to bawiące się niedaleko dzieci z domu dziecka i zbiegły rozbawione tym, co widziały.
One jak i właściciel pieska nie chciały doktora puścić, za zgodą dyrektorki domu dziecka nasz bohater bawił się z dziećmi do godzin po południowych i wraz z nimi zjadł zupę mleczną, która w tym upalnym dniu była obiadem dla całej czterdziesto osobowej gromadki dzieci.
Wracając na statek nasz przygodnik zatrzymał się na pysznym włoskim makaronie i kawie i dopiero pod wieczór wrócił na swój okręt. Gdy przysiadł w swym wygodnym fotelu i sięgnął do torby po pobrane próbki i po aparaty fotograficzne by zrzucić do pamięci laptopa to zauważył mały, książeczkowy obrazek. Nie miał pojęcia jak on się tam znalazł, ale to był obraz przedstawiający Jezusa Pantokratora.
Trzymając go w ręku, a w drugim kubek ciepłej czekolady zasnął na kwadrans, zbudziła go dopiero świnka morska, która wraz z królikiem niosła mu kubełek owoców z śmietaną. Jak się okazało dzięki sprytowi niegrzecznej małpki Kapucynki owe owoce zostały pokradzione z okolicznych bazarów. Tak po jednym owocu tu, tam i jeszcze gdzie indziej, by właściciel nie miał zbyt dużych strat.
Na wiadomość o tym doktor przywołał małpkę, zganił ją i wyciągają pieniążki z sakiewki wysłał świetliki do wskazanych przez małpkę straganów, by te podrzuciły właścicielom po jednej monecie.
Już po zmierzchu cumy zostały dźwignięte, żagle rozłożone i arka doktora Puli ruszyła dalej, kto wie gdzie?

Serdecznie dziękuję i zaprasza ponownie :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2017-09-20 Dodano: 2017-09-28 07:51:05

Ten wiersz przeczytano 1244 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bajka Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie