Dramatycznie o sprawie przyziemnej.

Wymagana odrobina humoru i dystansu

Dostałem od dziadka drabinę
Uszkodzoną odrobinę
Abym wspiąć się mógł wysoko
Tam gdzie nie dosięga oko

Powiedziałem dziadku drogi
Przecież ja mam długie nogi
Drabina mi zbędna
Wzrost to sprawa pierwszorzędna

Człowiek z ciebie niskich lotów
Co drabinę nieść niegotów
Więc zabieram ją z powrotem
Rzekłszy, zamkną drzwi z łoskotem

Maszeruje dziarsko drogą
Zahaczywszy szczebel nogą
Jak nie runie biedaczysko
Brudząc przy tym prawie wszystko

Ja podchodzę na wpół wesół
Dziadek swą drabinę zepsuł
Stojąc nad nim uśmiechnięty
Wnuczkiem stałem się przeklętym

Oj staruszku mówię miło
Co się Tobie przydarzyło
Lepiej pilnuj swoich nóg
A unikniesz większych trwóg

autor

Głos z szafy

Napisany: 2005-04-02 Dodano: 2005-06-25 02:48:07

Ten wiersz przeczytano 762 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie