Drezdenko miasto moje kochane

Drezdenko moje kochane.
Na ziemi lubuskiej leży.
Nad puszczą notecką leży.
Już 650 ma lat.
Miasto spokojne jest.
Nazwe drzeń kiedyś nosiło.
Co z korony polskiej słynie.
Tam rzeka noteć płynie.
Rzesza niemiecka tam była.
Z rąk do rąk wiele razy przechodziło.
W drezdenku kościół jest co przemienienia pańskiego nosi nazwe.
Tam trzy dzwony są wiara ,nadzieja ,miłość.
Drezdenko miasto jest te urocze.
Chociaż jest miasto małe .
To wszyscy tam się znają i kochają.
W drezdenku basen jest.
Do parku sztywnych możesz pójść.
Muzeum franciszka grasia nosi nazwe.
Tam pałac był .
Gdzie treppmacher osade miał.
Tam gimnazjum teraz jest.
Józefa nojiego nosi nazwe.
Ja wam powiadam do drezdenka zapraszam.
Drezdenko miasto moje kochane.
Lubie mieszkać w nim.
Z niego ludzie wyjeżdzają.
Ale zawsze powracają.
Chociaż pracy nie ma wiele ale ktoś zawsze daje nadzieje.
Jak los rzuci mnie na drugi kraniec świata.
To zawsze tu wróce.
Do swego brata.
Gdzie będzie mi dobrze.
Jak w drezdenku kochanym.
Bo drezdenko jest jak mój brat.
Drezdenko moje kochane.

autor

tomek uszakiewicz

Napisany: 2006-08-26 Dodano: 2006-08-26 11:20:06

Ten wiersz przeczytano 937 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie