w drodze

przenika forma istnienia me ciało zanurzone w pierwszym mym tchnieniu,
jak światło które nagle zapala się zaczynam oddychać twym życiem,
nadzieja co kwitnie w mym sercu cały czas dąży do Ciebie niestrudzenie
coraz jaśniejsza , cieplejsza, jak wczesna wiosna, która ciągle się zaczyna,
a wiatr wznosi mnie na swych skrzydłach ku górze ku gwiazd,
ku czarnej tafli lustra gwiazd, przeniknę do swego sensu podróży
i tam ukołyszę się na jednym z tych jaśniejących ciał,
tak rytmicznie jak cały wszechświat, a będąc spełnionym, nadal rozkwitam i wzlecę jeszcze dalej , bezgranicznie będę nadawał jeden powtarzający się sygnał...kocham!!

autor

MichałShadow

Napisany: 2016-03-04 Dodano: 2016-03-04 00:37:35

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie