Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

W drodze po sens

łagodnym szeptem budzona ranem
i twoich dłoni ciepłym dotykiem
wciąż dnia niepewna jak zwykle wstanę
by z wywieszonym ruszyć językiem

zaraz za światłem cieniem człowieka
łapiąc powietrze wyrównam kroku
by móc nadążyć dogonić siebie
chwycić za warkocz przyszłego roku

dzień mi za krótki a noc za długa
na rozmyślanie tego co czeka
wiem nie ocalę ni ciebie ni siebie
i nie uchronię przed snem człowieka

dziwne to życie i świat nieznany
pełen cierpienia bólu rozpaczy
czy brak uśmiechu sensu i wiary
Pan chmur niebieskich kiedyś wybaczy

uściśnie dłonie doda otuchy
przytuli piersią drżące powieki
wyciszy serce twarz pomaluje
by zasnął człowiek a nie manekin


autor

sylwiam71

Dodano: 2011-01-13 14:19:05
Ten wiersz przeczytano 708 razy
Oddanych głosów: 25
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (20)

Osamotniona20 Osamotniona20

Wiersz życiowy. Ciągle gdzieś pędzimy, czasem nawet
bez celu. Dobrze jeśli staramy się cały czas tym
pędzie nie zatracić swojego człowieczeństwa.
Wiersz skłania do refleksji. Ciekawe są w nim metafory
i porównania. Wiersz trafnie spuentowany.

skorusa skorusa

...takie trudne stało się życie...tak jak napisałaś...

blondynka8 blondynka8

Czytam i się zachwycam lekkością "pióra" i zwiewnością
wersów. Trafiły do mnie ze zdwojoną siłą rażenia.
Biorę Twoje słowa na siebie, jestem bez kamizelki więc
wchodzą głęboko, głęboko...:)
Ostatni wers do ulubionych...

kilcik kilcik

wiesz dobry, refleksyjny, rytmiczny, starannie
zrymowany...miło było przeczytać...pozdrawiam

emanuel emanuel

wiersz otwiera dusze,pozdrawiam

Austeria Austeria

napewno docierasz tą drogą tam gdzie trzeba, pięknie
opisane zmagania z codziennością:)

Fido Fido

Dla mnie jest to dzisiaj chyba najładniejszy wiersz na
beju :)

poniwiec poniwiec

Bardzo sensowne rozważania egzystencjalne ujęte w
formę wiersza.

Isana Isana

"dzień mi za krótki i noc za długa
na rozmyślanie tego co czeka"
zadumałam się nad sensem życia. Pozdrawiam.

Zosiak Zosiak

Sylwiam, ladny wiersz, ale 1 i 3 strofa, stracila
rytm...probowalam cos wymyslc :) 1 /
łagodnym szeptem budzona ranem /
i twoich dłoni ciepłym dotykiem/
wciąż dnia niepewna jak zwykle wstanę /
by z wywieszonym ruszyć językiem/


3 /
dzień mi za krótki a noc za długa/
na rozmyślanie tego co czeka/
ja nie ocalę ciebie ni siebie/
i nie uchronię przed złem człowieka/...jesli chcesz,
to skorzystaj, jsli nie, to tez ok :)

waffelka waffelka

Piękny, refleksyjny wiersz... dotyka ważnego tematu...
ciekawie go przedstawiłaś.... wierzmy w szczęśliwe
zakończenia!

zetwu zetwu

"by zasnął człowiek a nie manekin" boję się te wersy
skomentować... idę żyć:)) podobało się..mi:))

damurka damurka

Pieknie napisane tchnie zaduma nad przmijaniem i by
naprawde czlowiek dostrzegl drugiego
czlowieka,,,pozdrawiam

Galezariusz Galezariusz

Co możemy sami z siebie? Czy to prawda, że coś w
niebie...?

Henio Henio

Oby tak było, już bym cwałował przodem, po sens się
opłaca, ale do tego i wiara też potrzebna, ciekawie to
ujęte w wierszu...powodzenia

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »