Droga

Dedykuję go swojemu Mistrzowi który pomógł mi wyjść z bagna...

Zły kierunek wybrałeś
Pochlebców głupców słuchałeś
Wiele złego czyniłeś
I sam głupi byłeś

Diabeł rachunek wystawił
Pcha do kotła widłami
Zawiesił sznur splątany
Twoich najbliższych łzami

Czuć siarkę,dym i ogień
To byłby już chyba koniec
Gdybyś o pomoc nie krzyknął w porę
A Mędrzec wykupił duszy Twojej

Ten Mędrzec wskaże Ci drogę
Salomon mu chyba patronem
On wie że w tym ohydnym kokonie
Gdzieś tam głęboko jest człowiek.

autor

jezor

Napisany: 2005-07-30 Dodano: 2007-01-28 02:02:57

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie